Aanpassingen en finale product
Een laatste test
Om de functionaliteit van mijn boekje te achterhalen deed ik eerst nog een test met grijstinten. Dit om er zeker van te zijn dat alle kleurvlakken duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn.
Praktische tests
Ik voegde ook een witte pagina toe na mijn titelblad aangezien ik had besloten om te werken met de TactieleView om reliëftekeningen te creëren en deze op de witte pagina te plakken die resulteert door het enkelzijdig drukken.
Aangezien deze reliëftekeningen enkel op A4 formaat gedrukt kunnen worden, besloot ik ook om het formaat van mijn boekje te verminderen met 3mm langs elke kant. Dit is normaal de bleed. Wanneer ik dus mijn boekje laat drukken op A4 met bleed en snijlijnen er nog op, kan ik mijn boekje nadat ik de reliëftekeningen er heb ingeplakt schoonsnijden tot het juiste formaat. Daarna kan ik het ook binden.
Ook heb ik de afmetingen in acht genomen bij het inbinden van het boekje met ringen. De gaten van de ringen eindigen op 7mm van de linkerzijde. Ik heb dus enkele karakters moeten opschuiven.
Ik heb de strips van de braillelettertang uitgemeten op 12 mm hoogte. Om er zeker van te zijn dat de strips mooi onder elkaar geplakt kunnen worden, zonder dat deze over de zwarttekst terecht zouden komen, heb ik mijn regelafstand aangepast. Dit zorgde ervoor dat ik mijn tekstvakken groter moest zetten. Het gevolg was dat al mijn tekeningen naar boven opschoven.
Aanpassingen na feedback tests bij doelgroepen
Aan de hand van de feedback verkregen vanuit mijn test, paste ik nog enkele dingen aan. Zo keek ik taalfouten na en verbeterde deze. De regendruppels op pagina 8 maakte ik witter. De achtergrond op pagina 17 heb ik herwerkt.
Ik voegde ook een witte pagina toe na mijn titelblad aangezien ik had besloten om te werken met de TactieleView om reliëftekeningen te creëren en deze op de witte pagina te plakken die resulteert door het enkelzijdig drukken.
Aangezien deze blaren enkel op A4 formaat gedrukt kunnen worden, besloot ik ook om het formaat van mijn boekje te verminderen met 3mm langs elke kant. Dit is normaal de bleed. Wanneer ik dus mijn boekje laat drukken op A4 met bleed en snijlijnen er nog op, kan ik mijn boekje nadat ik de TactieleView blaren er heb ingeplakt schoonsnijden tot het juiste formaat. Daarna kan ik het ook binden.
Ook heb ik de afmetingen in acht genomen bij het inbinden van het boekje met ringen. De gaten van de ringen eindigen op 7cm van de linkerzijde. Ik heb dus enkele karakters moeten opschuiven.
Ik heb de stripts van de braillelettertang uitgemeten op 12 mm hoogte. Om er zeker van te zijn dat de strips mooi onder elkaar geplakt kunnen worden, zonder dat deze over de zwarttekst terecht zouden komen, heb ik mijn regelafstand aangepast. Dit zorgde ervoor dat ik mijn tekstvakken groter moest zetten. Het gevolg was dat al mijn tekeningen naar boven opschoven.
Praktische tests
Aangezien uit de tests bij de doelgroep bleek dat het manueel prikken van braille niet goed leesbaar was, ben ik op zoek gegaan naar een alternatief.
Kathleen van Ommezien had het over een braille Dymo en doorzichtige tape. Dit was een geweldig idee. Hierdoor had ik de kans om op een niet al te opzichtige manier mijn braille manueel toe te voegen aan mijn boek en zonder dat het visueel te veel zou storen, zoals wel een beetje het geval was bij het oranje braillepapier. Bovendien zou door deze oplossing mijn braille recht zijn, wat met het papier praktisch onmogelijk was om te doen.
Ik kon twee oudere braillelettertangen lenen en kocht er zelf één aan (€62,95), samen met een bundel doorzichtige rolletjes. Ook de rolletjes van Dymo (4x€15,50) zelf gaf ik een test, maar al snel bleek dat je deze niet in de braillelettertang kon steken. Je kon het er wel doorhalen en aan de achterkant laten hangen, maar dit was niet echt een praktische oplossing. Bovendien merkte ik bij de test op dat de Dymo tape geler leek dan de bijhorende. De bijhorende was ook steviger en dikker, hierdoor leek het braille veel beter voelbaar.
Ik testte ook manieren uit om het materiaal van de TactiPad vast te maken aan de hoek van de pagina.
Al snel besefte we dat dit niet zou lukken. Het materiaal, een soort mesh, scheurde het moment dat je het naar boven deed. Hier moest dus een andere oplossing voor worden gezocht.
Finale product
Dit is de uitwerking van het finale product.
Voor de reliëftekeningen vereenvoudigde ik mijn Illustrator lijntekeningen.
Bij Ommezien werkte ik het programma TactieleView om mijn tekeningen extra te bewerken waar nodig en te kunnen printen in reliëf met de brailleprinter.
Er was echter een probleem met het programma waardoor ik mijn PDF niet kon uploaden. Ik heb dus screenshots moeten nemen vanuit de PDF. Hierdoor komen mijn tekeningen niet altijd exact op de juiste plaats.
Ook kon ik het besturingsprogramma niet downloaden op mijn Mac, waardoor ik moest werken met de vaste Windows computer, wat voor mij een hele aanpassing was.
In TactieleView kan je de tekening op twee manieren zien, de lijntekening (links) en de braille tekening (rechts). Deze laatste is een voorbeeld van hoe de tekening eruit gaat zien. Vanuit dit programma kan je de tekeningen ook ‘opkuisen’ door bijvoorbeeld te gommen of zelf bij te tekenen. In de linkse foto kan je duidelijk zien waar er nog aangepast moest worden. Dit kwam ook mede door het feit dat ik met screenshots moest werken en niet elke tekening even helder geïmporteerd kon worden.
Kathleen van Ommezien (zelf blind) testte ook mijn tekeningen uit.
De reliëftekeningen plakte ik aan de achterzijde van de print. Dit waren prints die nog niet waren bij-of-schoongesneden. Hierdoor kon ik een betere afwerking maken.
Na het schoonsnijden en inbinden met ringen, plakte ik het braille op de juiste plek.
Later ontdekte ik dat de tape door de warmte en vochtigheid, maar ook door de bedrukte achtergrond niet altijd bleef plakken. Dit probleem heb ik proberen op te lossen met allerlei soorten lijm, maar niets leek nog echt te helpen.